Η ΠΥΡΙΝΗ 17η ΙΟΥΛΗ 2015
Κοιτώντας χθές το μεσημέρι οι τουρίστες της Αθήνας προς το αιώνιο σύμβολο της Ελληνικής Δημοκρατίας, την Ακρόπολη, για να την αποθανατήσουν, έβλέπαν στο φόντο τον καπνό, της πυρκαγιάς που κατάκαιγε λίγο πιο πέρα τον Υμηττό.
Η εικόνα ανέσυρε στην μνήμη μου ένα εδάφιο από την εργασία μου που είχα εκπονήσει πριν πριν λίγο καιρό στην Σχολή Εθνικής Άμυνας, για τον εμπρησμό, που έλεγε:
«Η χρήση εμπρηστικών επιθέσεων για τον εκφοβισμό ή και την εξουδετέρωση μιας κυβέρνησης, του πληθυσμού στο σύνολό του ή μέρος του για να επιτευχθούν αυτές οι πολιτικές επιδιώξεις, συνιστά τον ίδιο τον ορισμό της πυροτρομοκρατίας. Οι πυροτρομοκράτες στοχοποιούν τον άμαχο πληθυσμό, επιτίθενται κατά της εθνικής οικονομίας, ασκούν βία με ψυχολογικές επιπτώσεις, με οργανωμένο σχέδιο, με σκοπό την άσκηση πολιτικής πίεσης».
Η 17η Ιουλίου ήταν μια εξαιρετικά "πολιτική ημέρα" που ξημέρωνε μετά από την επικύρωση των προαπαιτούμενων για το τρίτο μνημόνιο, την εύθραση της κοινοβουλετικής ομάδας της κυβέρνησης και τον προαναγγελόμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό.
Σε αυτό το έντονο πολιτικό κλίμα, ρίχνοντας μια απλή ματιά στις "ανοιχτές πηγές" ενημέρωσης, τις προηγούμενες μέρες διαχεόταν ένα προεμπρηστικό κλίμα.
Τρεις μήνες νωρίτερα πρωτοσέλιδο της Κυριακάτικης Δημοκρατίας (18-4-2015) μιλούσε για "ΦΩΤΙΕΣ ΟΠΩΣ ΤΟ 2007 ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ" σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι "σύμφωνα με πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας» στο εσωτερικό της κυβέρνησης έχει σημάνει συναγερμός εν όψει της θερινής περιόδου που ξεκινά σε μερικές εβδομάδες. Ο φόβος να συνδυαστεί η σημερινή, διαρκώς επιδεινούμενη, κατάσταση με καταστροφικές πυρκαγιές είναι μεγάλος και καθόλου αβάσιμος..."
